Sen
kendini unutturmayı başardığın
en korunaklı yerindesin,
yine yabancı, yine anlaşılmaz, yine ele geçmez
düşlerinin içindesin,
oysa ben
dünyadaki herkesten biriyim
yine eksik, yine monoton, yine basit
gerçekteyim,
sen
yasakları geri çekiyor
korkuları susturuyorsun
okyanusa bir deniz feneri daha
katıyorsun düşlerinden,
oysa ben
yerimde sayıyorum
sana ulaşmaya çalışıyorum
ne zaman başarsam
düşlerinle sevişirken buluyorum seni
hep yabancı, hep elegeçmez, hep uzak
düşlerinle…