17. Bronz Kedi Monoloğu | Şiir Deryası

17. Bronz Kedi Monoloğu

Bir hüzün akşamından gelirdim
ellerim aralıksız ıslaktı
yüreğimde yitirdikçe o saygın gökleri
inanılmaz yangınları sorardım
oysa postalları merak ederdi herkes
ve öz saygısını yitirmiş olan herkes
bir gürültüden başka bir şey değildi
o zaman adımın tuhaf yankısıyla
bir hüzün akşamından gelirdim…

İzlenme: 40 Görüntüleme
Puan:

(No Ratings Yet)

Ekleyen: admin

admin

Yazdır

Şiiri Hediye Et

Hata Bildir

Yorumlar

Yorum Yaz

Sitede yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine aittir. Şiir deryası sadece bu şiirleri size toplu halde ulaştırmaktan memnuniyet duyar. İsteyen şairler şiirlerini ve isimlerini sildirme hakkına her zaman sahiptirler.