Bülbül oldum gül dalında şakırım
Gül dalında biten gül nene yetmez
Süleyman’ım kuş dilinden okurum
Bana ta’lim olan dil neme yetmez

Aşk kitabın açtım okur yazarım
Hakk’a doğru açılmıştır nazarım
Neme gerek dağı taşı gezerim
ޞol pirime giden yol neme yetmez

Derviş oldum bir eteğin tutarım
Hakk’a doğru çekilmiştir katarım
Baykuş gibi garip garip öterim
Issız viranede çöl neme yetmez

ޞu dünyanın olcağı malumdur
Bu ilmin aslına eren alimdir
Az yaşa çok yaşa sonu ölümdür
Eski hırka ile çul neme yetmez

Budala’m sırrına kimseler ermez
Tevekkül mal altın eteğin komaz
Kişi kısmetinden ziyade yemez
Bana kısmet olan mal neme yetmez