Artik vefâya eyledik vedâ
Sizliyor içim her şeyden cüdâ,
Her çehrede yalanci bir edâ.
Bir zamanlar canli ve kivraktik,
Çaylar gibi sonsuzluga aktik
Her tarafta bir meş’ale yaktık.
Biz neş’eliyken herkes de şendi,
Ruhlara bir ugursuzluk sindi,
Sanki üstümüze belâ indi.
Kalmadi eski günlerin tadi
Bilinmez nedir Hakk’ın murâdı,
Her yanı bir belirsizlik sardı.