Mevsimlerin karşısında
Solmayan beyaz bir çiçek
Hem hayaldir Itır ޞahı
Hem de iman gibi gerçek.
Kapımı açık tutarım
Ki Itır ޞahı gelecek.

Aydınlanır karanlığım
Mor ışıklardan süzülür
ޞekiller birleşir tek-tek
Gönlüme resmi çizilir.
Itır ޞahı yüreğime
Alevden harfle yazılır.

Pencereme vurur rüzgar
Gelir şiir hecelerle
Yağmur sevdamı ıslatır
Sevdam büyür gecelerle.
Itır ޞahı çıkagelir
Kördüğüm bilmecelerle.

Zamanın kıvrımlarında
Sorular keser yolumu
ޞiirin pınarı hasret
Vuslat şairin ölümü.
Itır ޞahı damarımda
Dolaşan ateş yalımı.

Hayal dünyam renk cümbüşü
Gülümseyip el ederim
Yalnızlığın lezzetini
Zerre-zerre hissederim.
Itır ޞahı’nın ardından
Kaf Dağına yol giderim.

Savdı herkes sırasını
Aslı, Leyla ve Züleyha
Yeter ki sen bulmak iste
Her çölde vardır bir vaha.
Itır ޞahı bu başlangıç
Söylenecek söz var daha.