Anadolu bozkırında koyunlarını otlatan çoban
Yaslandığın ağacın altında nasırlı ellerinle
Çalarken kavalını bir şey bilmeden
Ne mutlusun bir bilsen

Senin bütün dünyan yalnızca sürün
Gökyüzünün altında bozkırlar ve sen
Gider gelirsin bir o yana bir bu yana
Kavalın sesi yayılırken dağlarda

Bazen kara bulutlar oluşur tepende
Yağmurun gelişini de anlarsın hemen
Alırsın tedbirini kendince
Yılların tecrübesi sende

O kara bulutlar var ya o karabulutlar
Ankara’nın üstüne çöreklenen
Yüreklerimizi karartan bizim
Senin ondan da haberin yok

Anadolu bozkırında koyunlarını otlatan çoban
Yaslandığın ağacın altında nasırlı ellerinle
Çalarken kavalını bir şey bilmeden
Ne mutlusun bir bilsen.

Çamlıca – 07.04.2007